Bugit Lawang

Donderdag 28 januari 2016

Na het ontbijt werden we weer opgehaald door Joe, de chauffeur en het busje. Vandaag is Bukit Lawang de eindbestemming. Ongeveer 85 km waar je door de bochtige wegen ongeveer 3 uur over doet. Onderweg rijden we eerst nog een flink stuk door Medan. Het verkeer is flink chaotisch met auto’s, busjes, scooters, vrachtwagens op de niet al te beste weg. Bij Binjah wordt de weg nog slechter en rijden we langs palmolie plantages, kleine dorpjes en af en toe rijstvelden. We zien ook veel schoolkinderen in nette uniformen langs de weg lopen of in een bencak (brommer met daar achter plek voor 2 personen). De mensen zijn wederom verschillend. Sumatra is het eiland met de meeste moslims, maar je ziet slechts een gedeelte van de vrouwen met hoofddoek. Daaronder hebben ze dan weer vrij normale kleding aan. Het noordelijkste gedeelte van Sumatra (Aceh) is wel streng islamitisch, daar is de Sariah ingevoerd. Beste lezers, wees niet bang, we gaan er niet naar toe. Het gaat er hier relaxed aan toe. Joe vertelt ons dat restaurantjes langs de weg die B1 op hun uithangbord hebben staan gerechten met hondenvlees serveren, B2 varkensvlees en B3 met kattenvlees. We zien er verscheidene.

Rond de middag komen we aan in Bukit Lawang dorpje met een toeristisch gedeelte en een gewoon gedeelte. Het dorp ligt aan een rivier en aan weerzijden staan huizen en hotels. Ons hotel is alleen per hangbrug te bereiken en heet Ecolodge. We hebben 2 mooie kamers met veranda, met klamboe’s en buiten (!) een wc en koudwater “douche” (er staat een bak op de grond, er komt water op een pijp en je hebt een soort bollepel waarmee je het water over je heen kunt gooien). Het is heel relaxed hier en we gaan eerst eten bij het bijbehorende restaurant. Daar werkt een Indische meneer die zichzelf Nederlands heeft aangeleerd en het uitspreekt op een typisch Indische manier, met veel verkleinwoordjes. Voor de ouderen onder de lezers, op de Wieteke van Dort manier. Hij kan ook liedjes van haar, dus die zingt hij dan ook voor ons. We moeten ons lachen inhouden met deze ober. Het eten is prima. Nasigoreng speciaal voor Martijn, Wouter en mij en tomaten soep met toast voor Femke en Sjoerd. We zien ook een best grote varaan! Heel dichtbij.

Na de lunch gaan we op zoek naar de plaatselijke pangkas want Sjoerd en Martijn willen hun haren laten knippen. Sjoerd’s haar wordt flink kort gewiekt en als Martijn aan de beurt is is de elektriciteit uitgevallen. De kapper gebruikt een tondeuse, dus we kunnen later in de middag terug komen. Helaas gaat het dan regenen en blijven we op onze veranda. We eten weer in het restaurant van het hotel, maar de kinderen zijn zo moe dat ze nauwelijks eten. We liggen er allemaal vroeg in. Jet leg…

Vrijdag 29 januari 2016

We staan vroeg op want we gaan met een gids de jungle in op zoek naar de Orang Utan. Bij het ontbijt komen de long-tailed macaque/ lange staart makaken naast het restaurant in de bomen bij ons kijken. Ze zitten overal bij het hotel. We zien dus al apen voor we op weggaan.

We hebben gisteren gehoord dat het Orang Utan rehabilitation centre sinds 2005 niet meer in Bukit Lawang is, maar elders in dit gedeelte van Sumatra. Daar worden geen bezoekers toegelaten. De meeste apen zijn nu verder weg in de jungle, dus het is maar de vraag of we de Orang Utans zullen zien. We gaan dus met niet al te hoge verwachtingen de jungle in.

De gids laat ons de cacaobomen en rubberbomen zien die we onderweg tegen komen. We zien ook al direct dusky leaf monkey/ bril langoer. Wel enigszins ver weg. Als we na een half uur lopen in het Gunung Leuser national parc aan komen zien we naar 5 minuten al een Orang Utan met jong! Echt geweldig! De moeder is opgegroeid in het rehabilitation centre en is 34 jaar (de gids, die zijn gehele leven al in Bugit Lanwang woont kent haar) en het jong 1,5. Het jong houdt van entertainen en speelt met lianen vlak voor ons. Ondertussen komt er een Thomas leaf monkey (Thomaslangoer) aan geslingerd. Hij wil een bosvrucht uit Femke’s hand eten! Het zijn apen met een kuif, vergelijkbaar met het kapsel van Wouter. Wouter wordt daar ook door verschillende mensen op aangesproken. Opeens zegt de gids dat er gibbons hoog in de bomen zitten! Die zijn erg schuw, maar door de bladeren heen kunnen we ze soms zien bewegen. Goede foto lukt niet zo. Ondertussen gaat de kleine Orang Utan door met spelen. Femke en Sjoerd kunnen er mee op de foto alleen is hij zo bewegelijk dat dit niet veel wordt. Moeder kijkt rustig toe. Dit overtreft alle verwachtingen!

We lopen verder en komen nog een hele familie langstaart makaken tegen en ook dikstaart makaken! Echt super al die verschillende apen. We zien ook nog Meranti en Merbau bomen. Daar worden over de hele wereld meubels, vloeren en kozijnen van gemaakt. Veel op een niet duurzame wijze, het wordt hier wel gestimuleerd om dit wel duurzaam te doen.

Tot slot lopen we nog door het oude rehabilitation centre, waar in 1981 Prins Bernard ook nog op bezoek geweest is. Daarna bereiken we de flink stromende rivier waar we doorheen moeten! Martijn loopt achter de gids door het water naar de overkant en Sjoerd en Femke worden gedragen door de gids en zijn hulp. Wouter en ik zien ons niet door het water lopen (tot je middel met flinke stroom over stenen men blote voeten), maar daar hebben ze een oplossing voor: ze halen een grote band! Wij dus op de band door het water naar de overkant! We zijn nu aan het einde van het toeristische gedeelte van Bukit Lawang aan gekomen en lopen helemaal terug (20 minuten) naar ons hotel. Een top excursie, die bij iedereen nu al op nummer 1 staat!

We gaan eerst allemaal douchen met stijl douche die ze hier hebben. We bezoeken de plaatselijke markt waar voornamelijk groente, fruit, kruiden, vis, kleding en huishoudelijke spullen worden verkocht. We kopen mandarijnen. Daarna lopen we terug door de kampong naar het toeristische gedeelte en gaan bij Toni’s restaurant versbereide pasta bolognese eten. We proberen het weer bij de kapper en dit keer kan Martijn wel geknipt worden.

’s Avonds willen we eten in het toeristische gedeelte, maar het is er zo rustig, dat een pizza eten geen optie is. We gaan weer naar ons eigen restaurant. De gado gado smaakt prima.