Bukittinggi

Vrijdag 5 februari 2016

’s Ochtends vroeg horen we de oproep tot gebed weer (net als in Medan en Bukit Lanwang). Het is hier in West Sumatra overwegend islamitisch. Vandaag doen we rustig aan en verkennen we het stadje. Er zijn veel winkels een klokkentoren en als toeristische attractie kan je in een koetsje met een paard ervoor een toertje maken. Dat vinden we zielig voor de paarden.

Als de zon er door komt gaan we zwemmen, althans dat waren we van plan. We komen bij het zwembad en het is heel druk met kinderen en moeders aan de kant en enkele vaders in het water. De meisjes hebben allemaal een zwempak met mouwen en vaak ook een broek aan. Een enkeling zelfs een sluier van zwempakstof! Geen enkele vrouw gaat het water in. Sjoerd en Femke gaan wel zwemmen, maar voelen zich aangekeken en uitgelachen. Ik vraag mijn buren (twee dames) of ze niet gaan zwemmen, wat blijkt nu? Deze kinderen en ouders komen allemaal uit Bukittinggi en hebben op vrijdagmiddag zwemles. Er zijn weinig zwembaden in Bukittinggi, alleen bij hotels en ook maar weinig kinderen leren te zwemmen. Nu we dit weten valt ons ook op dat er ook grote kinderen zijn die leren zwemmen. Ze kunnen echt nog niet zwemmen! Ik deed navraag en het blijkt alleen op vrijdag middag te zijn. We verbazen ons wel over de cultuur hier. Er is hier nog steeds een flink verschil tussen vrouwen en mannen en de Islam zorgt er niet voor dat dit minder wordt. Vrouwen stoppen nog steeds met werken als er kinderen komen en ze nemen dan ook vrijwel altijd de zorg van kinderen op zich (voor zover we dat kunnen zien). Daarnaast is er ook veel verborgen werkloosheid. Veel personeel, wat lang niet altijd nodig is. Het tempo ligt hier (ook wel door het weer) laag. Interessant om dit allemaal te zien.

Vandaag gegeten bij de Pizza hut. Heerlijke pizza en een bediende die erg goed Engels kon!

Zaterdag 6 februari 2016

Vandaag een excursie dag met een bezoek aan een koffiebranderij en aan een koninklijkhuis van de  de Minangkabauers.

In de koffiebranderij worden de koffiebonen gebrand, gemalen en verpakt. Een ieniemienie fabriekje. We krijgen ook koffie te proeven die lekker smaakt. Ze doen gewoon een paar scheppen koffie in en mok en gooien er warm water bij. De koffie bezinkt dan naar de bodem en de bovenlaag kan je drinken. Wouter en Femke leren een spelletje (tomka) van een paar andere toeristen. Sjoerd is niet lekker en ligt de rest van de rit op de achterbank. Gelukkig is het ruim in de auto.

In West Sumatra wonen de Mandarin Bataks, maar van Padang tot aan Bukittinggi wonen de Minangkabauers. De vrouwen zijn daar de baas en de erfopvolging (het zijn veel rijstboeren) gaat via de vrouwelijke lijn. Girl power! Als een man en een vrouw trouwen dan blijft de vrouw in haar ouderlijk huis en de man komt er naar verloop van tijd bij in. Hij heeft in het huis van zijn vrouw nauwelijks rechten. De stammoeder is de baas en de opvoeding van de kinderen wordt gedaan door de moeder en de broer van de moeder. We gaan naar de hoofdstad van de Minangkabauers  Batusangkar en bezoeken een Koninginnenhuis in Pagarruyung. Een schitterend groot huis met vele mooi versierde en kleurrijke kamers. Echt de moeite waard.

Helaas gaat het ‘s middags flink regenen en rijden we in de stromende regen terug naar Bukittinggi. Straks nog even wat eten en morgen vliegen we van Padang naar Jakarta, waar we opgehaald worden en naar Bandung gereden worden. Vaarwel mooi en interessant Sumatra!